Πώς να μην κάνεις μάθημα ν.1

-Παιδιά, τις προσεχείς μέρες, θα μας επισκεφτούν δύο νηπιαγωγεία. Τα μικρότερα παιδιά με τις δασκάλες τους θα έρθουν στο σχολείο μας για να ξεναγηθούν και να γνωρίσουν τον χώρο και εμάς. Νομίζω πως θα πρέπει να τους καλοδεχτούμε όλους. Αλλά πώς; 

-...

-Σκεφτείτε... Τι θα θέλατε εσείς να δείτε και να ακούσετε αν ήσαστε στη θέση των παιδιών αυτών; 

-Θα μπορούσαμε να ζωγραφίσουμε. 

-Ωραία ιδέα! Μια ομαδική ζωγραφιά, ας πούμε; 

-Ναι! 

-Τι άλλο; 

-Θα μπορούσαμε να παίξουμε παντομίμα όλοι μαζί. 

-Κι αυτή ωραία ιδέα. Τι άλλο; 

-Θα μπορούσαμε να τους δείξουμε το padlet μας. 

-Χμ... είναι μικρά αυτά τα παιδιά. Ίσως να μην τα ενδιέφερε αυτό την πρώτη φορά που θα μπουν στο σχολείο μας. 

-Μήπως να διαβάζαμε ένα παραμύθι; 

-Ω! Ευχαρίστως! Κι αυτό καλή ιδέα! 

-Να τους κεράσουμε και παγωτό; 

-Θα τους κεράσουμε σίγουρα! Παγωτό ίσως όχι... αλλά θα το σκεφτούμε αυτό. Κάτι άλλο που θα μπορούσαμε να κάνουμε; 

-Να τους ξεναγήσουμε στην αυλή και στις αίθουσες, να τους δείξουμε βρύσες, τουαλέτες, κυλικείο και το γραφείο των δασκάλων. 

-Μπράβο, παιδιά! Άλλο; 

-...

-Βαγγέλη, μήπως θα 'θελες να δώσεις μια παράσταση θεάτρου σκιών;

-ΝΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ! 

-Ένα καλωσόρισμα! Τι λέτε; Θα το γράψουμε παρέα ώστε να κάνεις πρόβες... 

-Ναι! Θα φέρω και τη σκηνή μου και τις φιγούρες μου! 

-Μήπως να τους δείξουμε και τη μακέτα μας; 

-Γιατί όχι; Να βάλουμε και το ρομποτάκι στη μακέτα σας να παίξουμε όλοι μαζί;

-Ναιαιαιαιαιαιααιαι!  

-Αλλά θα πρέπει να τους δείξουμε πώς κινείται και να βοηθήσουμε αν κάνουν λάθος. 

-Ναι, θα πρέπει να βοηθήσετε. 

-Κι αν πέσουν κάτω τα κτίρια; 

-Ε, θα τα ξανασηκώσουμε! Παιδιά... μη σκέφτεστε ένα πρόβλημα για κάθε ιδέα μας! Να σκέφτεστε όμορφα και αισιόδοξα. Κι αν κάτι πάει στραβά, εδώ είμαστε, θα διορθώσουμε. Αυτό που σκέφτομαι τώρα είναι... τι να τους χαρίσουμε ώστε, φεύγοντας από εδώ, να μας θυμούνται; 

-Να τους φτιάξουμε ζωγραφιές; 

-Να τους δώσουμε φιγούρες του Καραγκιόζη; 

-Ω! Μα είστε καταπληκτικοί! Ας τυπώσουμε μερικές να τις φτιάξετε. Ανά δυάδα. Θα σας βοηθήσει στα χρώματα και ο Βαγγέλης. 

Και κάπως έτσι... "δεν κάναμε μάθημα σήμερα!". Μόνο που: παράχθηκε άπειρος προφορικός λόγος, διαβάσαμε στο όρθιο ένα παραμύθι, το απορρίψαμε επιχειρηματολογώντας και επιλέξαμε άλλο για την ημέρα της επίσκεψης, έγινε ομαδική γραφή θεατρικού κειμένου παρακαλώ, μιλήσαμε για ήρωες, σκηνοθετικές οδηγίες, σκιές, φώτα, φωνές, μουσικές, κλίναμε και κάτι ρήματα γιατί η δασκάλα δε συγκρατήθηκε -και... ε... εντάξει, είναι επιρρεπής στα λάθη- αναζητήσαμε στο google φιγούρες, διαλέξαμε ποιες θέλαμε, αποθηκεύσαμε αρχεία, εκτυπώσαμε, φωτοτυπήσαμε, κόψαμε, χρωματίσαμε, κολλήσαμε, ενώσαμε με διπλόκαρφα για να υπάρχει κίνηση... αλλά δεν κάναμε μάθημα! ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!!