Του Κώστα Καρυωτάκη

Αλφαενάκια μου, 

μέσα και σήμερα και αύριο, με πολύ κρύο και αρκετό χιόνι... Παραμείνετε ζεστά και... διαβάστε μόνα σας το παρακάτω ποίημα ενός σπουδαίου μας ποιητή, του Κώστα Καρυωτάκη. 

Αφήνω και τρεις προαιρετικές εργασίες, για όποιο Αλφαενάκι βαριέται... 😅

Εργασία 1: Βάλτε έναν ταιριαστό τίτλο στο ποίημα. Γράψτε τον στα σχόλια της ανάρτησης. Θυμηθείτε: ΔΕ γράφουμε επώνυμα. ΜΟΝΟ το μικρό μας όνομα.  

Εργασία 2: Αν θέλετε, μπορείτε να το μάθετε απέξω! 

Εργασία 3: Θα χαρώ πολύ να δω στο padlet μια ζωγραφιά σας σχετική με το ποίημα!

Τι καλά που ’ναι στο σπίτι μας

τώρα που όξω πέφτει χιόνι!

Το μπερντέ παραμερίζοντας,

τ’ άσπρο βλέπω εκεί σεντόνι

να σκεπάζει όλα τα πράματα:

δρόμους, σπίτια, δένδρα, φύλλα.

Πόσο βλέπω μ’ ευχαρίστηση

μαζεμένη τόση ασπρίλα!

 

 

Όμως κάτου, τουρτουρίζοντας

το κορίτσι εκείνο τρέχει.

Τώρα στάθηκε στην πόρτα μας,

ψωμί λέγει πως δεν έχει,

πως κρυώνει, πως επάγωσε.

«Έλα μέσα, κοριτσάκι.

Το τραπέζι μας εστρώθηκε

κι αναμμένο είναι το τζάκι.»

Κι από εδώ, μπορείτε να φτιάξετε ένα παζλ με έναν πίνακα του ζωγράφου Έντβαρντ Μουνκ. Θα σας πει περισσότερα η κυρία Ελένη των Εικαστικών, αν τη ρωτήσετε. 😉